Deze namiddag noemden we de namen van hen die we dierbaar zijn en waarvan we afscheid moeste nemen. Tijdens de 2 herdenkingsdiensten stonden we even stil bij het leven. Met muziekale ondersteuning van Pat Van Daele en Laura Duymelinck en sfeervolle herfstdecoratie werd het een warm moment.

Bedankt aan alle aanwezigen, we wensen jullie een warme omhelzing om het afscheid te kunnen doorstaan en zijn dankbaar dat we jullie konden bijstaan op een moeilijk moment. Vandaag brandt een herdenkingskaarsje voor jullie dierbaren. Ook thuis bij de aanwezigen krijgen onze herdenkingskaarsjes een mooi plaatsje.

Jouw naam in mijn hart

Het was herfst ...


terwijl ik door het park liep, zag ik aan een boom een mooi, klein blaadje in de vorm van een hart.
Het was mooi oker verkleurd en hing nog net vast aan een tak, klaar om neer te vallen.
Ik vroeg of het blad niet bang of droevig was, nu de herfstwind al zoveel andere blaadjes had losgerukt.

‘Neen! Helemaal niet,’ zei het blad.
Tijdens de lente en de zomer ben ik geworden wat ik ben.
Ik heb mijn best gedaan om mee de boom te voeden.
Zo stroomt een deel van mij nu door de boom.
Zelfs wanneer ik naar de aarde terugkeer, zal ik de boom nog blijven voeden.
Waarom, zou ik me dan zorgen maken?
Als ik deze tak verlaat en neer ga dwarrelen, dat zal ik zeggen tot de boom:

‘tot gauw, ik blijf een deel van jou.’